Tak się wtrącę do rozmowy.
Kiedyś byłam świadkiem rozmowy weterynarza i starszego pana. Pan, z wielkim przejęciem, opowiadał weterynarzowi o chorych gołąbkach. Weterynarz chwilę pomyślał i powiedział:
- z tym nie da się już nic zrobić, łeb ukręcić i na gnój wywalić.
Dziadziuś z ledwością łzy powstrzymywał i nie mógł uwierzyć, że wet. w taki sposób wypowiedział się o jego gołąbkach.
No ale patrząc trzeźwo, to wet. postąpił słusznie, bo nie naciągnął dziadka na kolejną porcję leków, które i tak by nie pomogły, ale za to dziadziuś pewnie już do tego pana nie przyjdzie
Drugi przykład.
Zachorowała mi maciora, miała jeszcze tydzień na oproszenie. Zaczęło się z nią dziać bardzo źle. Wezwaliśmy wet. Ten przyjechał, spojrzał okiem fachowca i zaaplikował serię leków. Po zabiegu podliczył rachunek - coś koło 100zł. Wszystko byłoby w miarę normalne, gdyby nie sytuacja, która miała miejsce nieco później. Otóż, ten sam wet. który wyszedł z naszej chlewni bogatszy o 100zł, podwoził autostopowiczkę na przystanek autobusowy. W trakcie rozmowy z ową pasażerką, pochwalił się swoją sztuką lekarską - powiedział jej, że był przed chwilą u gospodarza, leczył maciorę, ale i tak z niej nic już nie będzie, bo dostała zakażenia - skąd to wiem? Stąd, że ową pasażerką była siostra mojego męża
A maciora wieczorem zdechła...Jaki wniosek z tych historii? Że nigdy nie wiadomo, jak postąpić aby nie stracić - nie koniecznie pieniądze
